Wtorek
10.11.2009
nr 314 (1563 )
ISSN 1734-6827

Wiedza i edukacja



Temat: My( Koła) a dziki  (NOWY TEMAT)

Autor: ulot  godzina: 21:11
Witam Wracając do sedna sprawy„być albo nie być” dla Kół Co robicie albo, czego nie robicie? Czy plan pozyskania 500 czy 400 sztuk dzików coś zmieni?. Przewija się cały czas wśród piszących i opisujących chęć do przedstawienia prawdy. Ale jak zawsze prawda boli. Bo czy prawdą jest wykonanie planu w 100% przez Koło Łowieckie przedstawiane w sprawozdaniu, gdy na trenie obwodów tego Koła bez wiedzy i akceptacji padło w wypadkach drogowych 15 jeleni 30 dzików 30lisów 20 bażantów i.tp. ( np. 50 dzików). Co ogółem stanowi około 20% -30% całego planu? Jestem myśliwym z ponad 30 letnim stażem a w porywach pozyskiwałem ponad 150 sztuk zwierzyny rocznie ( grubej).i nie jestem na dzien. dzisiejszy jak to określają młodzi „chrupkiem” Ale rozpoczynając nowy temat chciałbym się dowiedzieć, co każdy z podejmujących temat wie na temat poruszanego tematu.? Ja zaczynam. Dzik (Sus scrofa) – gatunek dużego, lądowego ssaka łożyskowego z rzędu parzystokopytnych. Sus scrofa jest jedynym przedstawicielem dziko żyjących świniowatych w Europie. Jest przodkiem świni domowej[3]. Dzik jest popularnym zwierzęciem łownym i jako taki doczekał się w języku myśliwych wielu szczegółowych określeń, pozwalających w krótkich słowach opisać zwierzę i jego zachowanie. Z czasem część tej terminologii weszła do języka codziennego, a także języka zoologów[4]. W Polsce dzik jest pospolitym przedstawicielem tzw. zwierzyny czarnej, podlega sezonowej ochronie. Samica dzika nazywana jest lochą, samiec odyńcem, a młode warchlakiem, warchlak o charakterystycznym paskowym umaszczeniu — pasiakiem. Dzik jest typowym wszystkożercą. Żywi się m.in. żołędziami, orzeszkami buczynowymi. Jest utrapieniem rolników — ryjąc, potrafi poczynić wielkie szkody, zwłaszcza w uprawach roślin bulwiastych. W runie znajduje dżdżownice, owady, gryzonie, których nory odnajduje węchem, kłącza roślin, grzyby. Zjada naw Okres godowy, zwany u dzików huczką, w strefie klimatu umiarkowanego trwa zimą — od listopada do stycznia. W cieplejszych regionach gody mogą się odbywać o każdej porze roku. Odyńce często staczają pomiędzy sobą walki o dostęp do samic. Faza estrus u samicy trwa 21 dni. Przez 3 kolejne dni locha jest zdolna do zapłodnienia. Po 16–20 tygodniowej ciąży samica może wydać na świat nawet 12 młodych w jednym miocie. Zwykle rodzi 4–8, przy czym liczebność młodych w miocie rośnie z wiekiem samicy. Przed porodem locha układa sobie z roślin, ukryte w bezpiecznym miejscu, legowisko, zwane barłogiem. Warchlaki rodzą się z otwartymi oczami i przez pewien czas pozostają w barłogu, ogrzewając się wzajemnie ciałami. Młode dziki są bardzo nieodporne na niskie temperatury i jak na parzystokopytne mocno uzależnione od troskliwej opieki matki. W ciągu pierwszych dni walczą o miejsce przy sutkach, ale później ustala się już hierarchia karmienia. Po kilkunastu dniach ruszają za matką i rozpoczynają samodzielne żerowanie. Ssą lochę przez 3 miesiące. Po 10 miesiącach wyglądają już jak osobniki dojrzałe. Dziki w naturze dożywają 40 lat. Informacje z internatu- w pełni się z nimi zgadzam na podstawie własnych obserwacji.. Mimochodem wspomnę, że na ostatnim polowaniu zbiorowym jeden z Kolegów pozyskał „Świnię Wietnamską”. Waga18 kilo a wygląd pożal się borze..