Łowiectwo - Mysliwi - Dziennik Łowiecki

Listy do redakcji
Piotr Gruszeczka, dla przyjaciół Grucha - cz.I subiektywna	autor: cienias

"Strzelnica uczy pokory" - często powtarza swoją maksymę, dla wielu mistrz i nauczyciel strzelectwa w bialskim okręgu, Piotr Gruszeczka, szczególnie, gdy podczas strzelań, rzutki "złośliwie" nie chcą się rozpadać i całe lądują na trawie.

W radiu usłyszałem dyskusję uczonych o autorytetach, jedna z definicji zakładała, że swoim przykładem kandydat powinien uczyć, powinien też emanować mądrością. Padały kolejne definicje. Bohater mojego listu, konstatuję sam zaskoczony odkryciem, spełnia większość z nich. Jest dla mnie, funkcjonującego, z własnego wyboru, wśród garstki sprawdzonych przyjaciół, autorytetem. Własnym, "niepublicznym", obok kilku innych, powszechnie znanych.

więcej>>

Nowe zdjęcia w galeriach

						więcej>>
04-05-07 21:33 HALIAEETUS	11-07-07 13:47 robcio2	11-07-07 14:28 Karol	26-06-07 14:08 Basior 1	11-07-07 15:31 Leon	29-06-07 06:43 Franek_Horde	więcej>>

Dzisiejsze wpisy na forum
www.lowiecki.pl

Komentarze czytelników

... do opowiadań
13:33	Brakarz	Urok Twych opowiadań polega, między innymi, na tym, że potrafisz bardzo ciekawie i barwnie wspominać swoje przeżycia i przygody łowieckie, zarówno, te zakończone sukcesem, jak i „porażką”. Staruchowi zapewne dane było dożyć końca swoich dni i odejść „na wiecznie zielone pastwiska”, w sposób naturalny. Nawet parostek – zrzut potrafi przywołać i sprawić przyjemność w duszy myśliwego, inaczej nie byłoby Twego opowiadania. Dziękuję ANDY, pozdrawiam serdecznie, DB - wybrakowany	Tytuł: Staruch

... do listów do redakcji
13:13	Wojnicz	Witam! Przyznam się że z pełnym zaskoczeniem przeczytałem ten tekst. Prędzej bym się.....spodziewał niż tak miłej niespodzianki. Z Piotrem znamy się wiele lat. Miałem zaszczyt strzelać z Nim w jednej grupie na mistrzostwach Polski w Krzywiniu , w leszczyńskim gdzie został v-ce mistrzem pokonanym o ile pamiętam przez Grześka Niestrawskiego z Zielonej Góry. Pomijając fakt że obaj zaliczamy się do grona "niskopiennych" górali beskidzkich mieliśmy okazję rywalizować na strzelnicach a następnie spotykać się również na nieco innym gruncie.Piotr był zawsze dla mnie niekwestionowanym autorytetem strzeleckim szczególnie jeżeli chodzi o kulę którą zawsze strzelał przepięknie. Tym tekstem sprawiłeś mi Kolego wielką przyjemność , a przy okazji pozdrów i uściskaj Piotra od Jego serdecznego przyjaciela z Beskidów. Nie muszę chyba dodawać że w pełni podzielam Twoje Cieniasie opinie na jego temat .Pozdrawiam i DARZ BÓR.	Tytuł: Piotr Gruszeczka, dla przyjaciół Grucha - cz.I subiektywna

więcej>>

Przegląd artykułów z poprzedniego tygodnia

02.07.2007 - 08.07.2007

Redaktorzy piszą	Poniedziałek 02.07.2007
HISTORIA PEWNEGO POLOWANIA	autor: Stanisław Pawluk

Bywa, że palec zagięty zbyt wcześnie skutkuje przygodą łowiecką, której żaden z myśliwych na swym koncie zapisać by nie chciał. Rzecznik dyscyplinarny, sąd łowiecki i dalsze nieprzyjemności, to konsekwencje surowe do zdarzeń, które miały miejsce z KŁ nr 18 „Ponowa” w Białej Podlaskiej.

Dwaj koledzy korzystając z faktu, iż plan dzików na jednym z pobliskich łowisk nie został mimo kończącego się sezonu wykonany, jeździli wspólnie na łowy. Jedynie jeden z nich, Arkadiusz P. miał ze sobą broń, a drugi, Marian Tadeusz P. posiadał odstrzał, którego termin ważności wygasł i dlatego bez broni asystował tylko swemu koledze, ale do książki wyjść wpisywali się obaj.

więcej>>

Moje polowanie	Piątek 06.07.2007
"Do trzech razy sztuka"	autor: barteks25

Była środa 27 czerwca br. Pogoda dopisywała, wiec wraz z moim Tatą postanowiliśmy pojechać na kozła. Na ambonie usiedliśmy koło godz. 18.30. Słońce było jeszcze wysoko i przeszkadzało nam w podpatrywaniu stojącej pod ścianą lasu kozy. Po jakimś czasie wyszła jeszcze jedna koza a za nią z traw wyłonił się kozioł. Zobaczyłem go pierwszy i dech mi zaparło. Stuknąłem Tatę delikatnie w ramię. Wypatrzyliśmy pięknego, wysokiego, starego myłkusa. Po opanowaniu emocji, zrobieniu paru fotek, Tato „złożył się” i oddał strzał. Okazał się chybiony. Rogacz spokojnie odszedł, ponieważ echo strzału zdezorientowało go. Mówię do Taty „strzelaj drugi raz”, przeładował i strzelił. Kozioł zawrócił na środek polany a z jego zachowania wynikało, że strzał był znów chybiony. Spokojnym krokiem kozioł zaczął oddalać się w stronę lasu a Tato nerwowo przeładował sztucer i złożył się do strzału mrucząc pod nosem „zatrzymaj się”. Zamiast strzału usłyszeliśmy tylko metaliczne stuknięcie. „Niewypał” mruknął nerwowo Tato, i ponownie przeładował. Zdążył jeszcze go namierzyć i znowu niewypał. Nasz piękny mułkus zniknął w gęstwinie drzew. Dopiero teraz Tato zaczął analizować chybione strzały - strzelając do kozła słońce padało prosto w lunetę ale przy oddawaniu strzałów Tato o tym nie pomyślał. Było już grubo po 21-ej więc pojechaliśmy do domu.

więcej>>

Listy do redakcji	Poniedziałek 02.07.2007
Limeryki ( I I )	autor: jani

To po fraszce najkrótsza forma poetycka. Zdolny opisać wszystko, co w życiu może się wydarzyć. Przynosi czytającemu dylemat: kpi, czy o drogę pyta? Moja nauczycielka polskiego, na zakończenie lekcji, na której czytaliśmy jakiś utwór, zadawała sakramentalne pytanie. Co autor miał na myśli? I bądź tu mądry, a kto go wie, co miał na myśli? Julian Tuwim powiedział: Poetycka wena? A co to takiego? Dajcie mi 1000 zł, a każdy wiersz wam napiszę!

więcej>>

Nota redakcyjna

Autorzy wszystkich tekstów wpisywanych na strony www.lowiecki.pl i do dziennik.lowiecki.pl wyrażają przez fakt dokonania wpisu zgodę, na publikowanie tych tekstów w dzienniku Łowiecki, przy czym Redakcja zastrzega sobie prawo do skrótów i zmian w tekście. Większe zmiany w materiałach redakcyjnych, opowiadanich i dowcipach przekaże autorom do samodzielnego wykonania.

Dziennik Łowiecki można otrzymywać również w wersji drukowanej poprzez prenumeratę. Warunki prenumeraty do czasu zebrania odpowiedniej liczby prenumeratorów, żeby móc druk wykonywać w drukarni, są następujące:

wysyłka 5 razy w tygodniu w dni robocze - opłata 31.00 zł. tygodniowo + VAT;

wysyłka 1 raz w tygodniu w poniedziałek - opłata 23.00 zł. tygodniowo + VAT;

wysyłka co 4 tygodnie w poniedziałek - opłata 21.50 zł. tygodniowo + VAT.
Nekrologi od osób fizycznych są bezpłatene. Nekrologi od kół łowieckich i innych osób prawnych podlegają opłacie w kwocie 98,36 zł. + VAT.

Prawo w pytaniach
Pytanie:
W poradniku KR pisze, że łowczy musi akceptować protokół szkód razem z prezesem, a co zrobić jak łowczy wycenia i akceptuje?
Odpowiedź:
To nie WZ powinno wyznaczać komisję do szacowania szkód. Wyznaczenie tej komisji leży w kompetencjach zarządu. Jak już jednak WZ wyznaczyło tę komisje, to może ona działać, ale w dalszym ciągu za wypłaty dokonywane w wyniku szaczowania tej komisji odpowiada zarząd i właśnie dlatego to zarząd powinien określać, kto szacuje szkody. To, że w poradniku dla KR pisze, że to łowczy i prezes mają akceptować protokół szaczowania, nie jest prawem obowiązującym. Po pierwsze poradnik został napisany w czasie obowiązywania innego statutu, a poza tym poradnik taki nie jest prawem obowiązującym członków PZŁ, tylko właśnie pewnym poradnikiem, z którego można korzystać, ale nie jest do stosowania obligatoryjnego.
więcej>>

Wydawca i adres redakcji:
P&H Limited Sp. z o.o.
ul Meissnera 1
80-462 Gdańsk
NIP 585-00-00-791
Sąd Rejonowy w Gdańsku
Wydz. XVI Gospodarczy
KRS: 0000229167
Kap. zakł. 51 500PLN
tel: (058) 340-93-98
Redaktor naczelny:
Piotr Gawlicki
piotr.gawlicki@lowiecki.pl
Miejsce i data wydania:
Gdańsk, 11.07.2007
Numer wydania:
192 (0710 )
ISSN 1734-6827

Hyde Park Corner

Jakby to było gdyby m...

Polar Shellbrook

Coś na poprawę humoru.

Znaleziska z II wojny...

Wnieść trochę romanty...

Myśliwskie akcesoria

ruda broń.

Federal POWER SHOCK 2...

Lornetka APOLLO 12x50

Szafka na broń

Noże z Allegro

cd. montaż do Burrisa

1 klik Burris Euro Di...

Kniejówka 9,3x74R

Montaz na dryling

jaka szafa na broń

strzał breneką, a str...

Winchester Ballistic ...

kula do śrutówki

Wózek do sztucera ZKK

S&B za 4500zł czy Doc...

Skuteczność czeskiej ...

badania lek. i policy...

lever action

Moje polowanie
Staruch	autor: ANDY

Ruja sarn w pełni i kozły gwałtownie reagują na wab. Siadam w starodrzewiu, który opada stokiem na potok i dalej przechodzi w długą, pełną zielonego dywanu łąkę. Moszczę sobie dołek obok olbrzymiego buka rosnącego poniżej starego wału usypanego w trakcie jakiś robót wykopaliskowych. Zwyczajowo miejsce to nazywane jest Zameczkiem od stojącej tutaj w dawnymi czasy warowni. Broniła ona traktu kupieckiego idącego od węgierskich równin i dalej przed napadami na kupców wiozących wozy wyładowane dobrem wszelakim i oczywiście pobierającym za to myto nieliche.

Jest późne popołudnie i bardzo ciepły, wręcz parny dzień. Latające owady wściekle atakują każdą odkrytą część ciała. Ciągnę jak najniżej mankiety i zapinam kołnierzyk koszuli, ale niewiele to pomaga. Trzeba to polubić jak mawiają Poleszuki, trudno. W zwinięte dłonie wciskam wabik, wysłużony już bardzo i poczerniały. Na przeciwległą ubocz ślę krótkie piii… raz i drugi. Chwila ciszy przerwana ogromnym łomotem w młodniku u mych stóp. Słyszę krótkie dziwne ni to beknięcie ni skrzypnięcie. Towarzyszy temu donośne sapanie i uderzenie w krzak. Niestety na czyste nie wychodzi nic. Wolno obracam się lustrując przestrzeń za sobą wiedząc, że często kozioł obchodzi i potrafi stanąć za plecami na parę kroków ledwie. Tym razem jednak nic tam nie ma. Czekam ok. pół godziny nie ruszając się z miejsca i znów wabię. Dokładna kopia poprzedniej sytuacji ale tym razem na ułamek sekundy w jakiejś luce widzę biegnącego kozła, jest bardzo stary co podkreśla siwy zupełnie pysk. Niskie, czarne parostki są wykręcone do tyłu w formę dziwacznego korkociągu. Jest już tak stary, że nawet szczeknąć nie bardzo potrafi a wydaje jakiś dziwny skrzypiąco - bekający dźwięk. Zaciskam zęby na wabiku i chwytam broń. Niestety nim złapię go w krzyżu znów znika w zielonej gęstwinie. Siedzę długo i jeszcze raz próbuję, ale stary wyga nie daje mi szansy po raz trzeci. Ale ja wiem, że tu jego ostoja i jeszcze mam parę dni, bowiem zostały jeszcze dwa kozły do odstrzału więc może się uda... i Hubert pozwoli...

więcej>>

Humor

nadesłał: Driada
"Makabryczny..."
Pijany facet zdrzemnął się na cmentarzu. Budzi się, noc, księżyc świeci. Zbiera się do wyjścia z cmentarza, patrzy, a tu stróż cmentarny kopie grób.
- O, ho, ho - pomyślał sobie - przestraszymy gościa...
Podkradł się cichcem, a kiedy był już tylko kilka kroków od delikwenta jak nie ryknie:
- BUUUUUUUUUUUU!!!!!!
Żadnej reakcji. Stróż jak kopał tak kopie, nawet się nie obejrzawszy.
Więc facet znowu:
- BUHAHAHAHIHIHIHIHIBUUUU!!!!
Znowu nic. Zniechęcony pijaczek odwrócił się na pięcie i idzie do wyjścia. Kiedy już sięgał ręką do furtki nagle z tyłu ktoś go łups w łeb łopatą!
- A nie, nie! Chciałeś pospacerować, to spaceruj, ale poza teren nie wychodzimy! - powiedział stróż.